Wim Megens is geboren en getogen Leuthenaar. Sinds een jaar werkt hij als vrijwilliger voor de coöperatie. Zuinig omgaan met energie vindt hij belangrijk, maar twee grote liefdes gaan hem nog veel meer aan het hart: zijn oude kroeg Tontje én zijn dorp Leuth.
Kroegbaas
‘Het windmolenpark vond ik een prachtig initiatief. De sfeer bij de algemene ledenvergaderingen beviel me wel en zodoende ben ik blijven plakken’. Nu verzorgt hij onder meer de koffie en thee als er bezoekers zijn op het windpark. ‘Met mijn ervaring in de horeca weet ik dat er altijd genoeg te doen is als je gasten hebt.’ Wim was bijna een halve eeuw kroegbaas van het Leuthse café Tontje: ‘Met 14 jaar stond ik er al achter de bar.’ Amper 19 jaar oud stapte hij samen met zijn broer in de zaak. ‘Tontje was het café van mijn vader. Hij was een echt dorpsfiguur, bekend in de wijde omgeving.’ Een aantal jaren terug moest Tontje de deuren sluiten. Wim: ‘Dat is een lang verhaal, maar we hebben ons best gedaan. Het café is nu verleden tijd. Het heeft eerst een tijd leeg gestaan, nu zit er een Turkse cafetaria in.’
4200 foto’s
Wim is nooit weggegaan uit Leuth. Sinds begin jaren 80 verzamelt hij foto’s van het dorp. ‘Ik heb er inmiddels 4200, per onderwerp verdeeld over 120 albums. Met exposities en gepubliceerde fotoboeken houdt hij de geschiedenis van Leuth levend voor de inwoners: ‘Ik ben nu afspraken aan het maken voor een nieuwe expositie in 2020 over 70 jaar bevrijding. Wist je dat het water hier in de oorlog metershoog stond? De geallieerden staken de dijken door om de Duitsers te verrassen (zie foto). Voor de nieuwe expositie gaan we een app maken met foto’s uit die tijd.’
Bekend gezicht
Net als zijn vader is Wim een bekend gezicht in Leuth: ‘Laatst was ik op het windpark aan het werk, kwamen er daar mensen op mij af die mij weer van vroeger uit het dorp kenden.’ Een ding is ons duidelijk: je kan Wim uit Leuth halen, maar Leuth niet uit Wim. Zie ook Wims website http://www.leuthweetunog.nl/.